Boeken - Zie me, hoor me

Martine Glaser - Zie me, hoor me

Aan het rustige leven van de zeventienjarige Audrey komt abrupt een einde. Is ze schizofreen aan het worden? Komen trauma's van vroeger opeens terug als visioenen en nachtmerries? Of is er iets heel anders aan de hand? Eén ding staat vast: haar vriendje mag er niets van weten, want voor hem moet ze perfect zijn. Haar vader stuurt haar eerst naar een psycholoog en wil haar daarna laten opnemen in een psychiatrische kliniek, haar erg gelovige stiefmoeder ziet meer heil in exorcisme. Audrey vlucht naar haar grootouders in Spaans Baskenland. Stap voor stap ontdekt ze dat haar visioenen flarden zijn uit het leven van Maite, een meisje dat lang geleden in handen viel van de Spaanse inquisitie. Hoe dichter Audrey bij de plek komt waar die geschiedenis zich afspeelde, hoe meer ze de controle over haar eigen leven verliest.

Zie me, hoor me is een boek dat ik met heel veel plezier heb gelezen. Het omvat thema's waarover ik nog geen andere boeken gelezen heb. Van in het begin van het verhaal zat ik er meteen in. Het boek is in de ik-persoon geschreven en je komt van bij het begin direct midden in het verhaal terecht. 

Gedurende het verhaal had ik als lezer heel veel vragen. Vragen waar soms veel later pas een antwoord op kwam, maar dit vond ik helemaal niet storend. Ik zou het zelf bijna typerend voor het boek durven noemen. 

Af en toe was ik wel even de draad kwijt, zo was het niet altijd even duidelijk bij wie van de twee meisjes het zich afspeelde, bij Audrey of bij Maité. Maar wanneer ik dan even verder las werd het me altijd wel vrij snel duidelijk.

Geschiedenis speelt een belangrijke rol in het boek. Normaal hou ik niet echt van geschiedenis, maar ik vond dit perfect te doen. Ik heb met veel plezier de scenes over heksenvervolging en de Spaanse inquisitie gelezen. Op zich lijken dit moeilijke onderwerpen voor een Young adult boek, maar ik vond dit heel levendig geschreven waardoor ik me perfect kon inleven in die tijden. 

Bij het begin kom je als lezer niet veel te weten over Audrey, ze lijkt vooral heel egoïstisch en verwend. Pas later krijg je langzaam aan meer en meer te weten over Audrey, net als over Maite. Over andere personen, Audrey haar familie, vriendje en vrienden wordt er verder niet veel ingezoomd, maar dit vond ik niet storend.

Verder zijn er wel heel veel dingen gebaseerd op toeval. Tijdens het lezen stoorde ik me hier echter helemaal niet aan. het was pas achteraf dat dit mij opviel. Ik zou het daarom dus ook zeker niet laten om het boek te lezen.

Wat ik ook een heel leuk deeltje van het boek vond was op het einde, wanneer het verhaal werd verteld uit de ogen van Maite. Plotseling werd je meegenomen naar de andere wereld die zich in het verleden afspeelde. Hier kreeg je dus te maken met Maite die beelden zag en hoorde uit het leven van Audrey. Ik vond dit zeker een mooie toevoeging.

Ik vond het boek zeker en vast geslaagd en vind dit een aanrader voor iedereen die wel eens wat anders wil lezen.

Ik geef dit boek een 4.5/5